De wondere wereld van Bangkok

EERSTE DAG / NACHT
De eerste kennismaking met Bangkok, eerste indruk: chaos! Vrij snel vonden Sjaak en ik ons hostel, the greenhouse dat gelegen is op Rambuttri street. Onder het hostel is een restaurantje met bar en lounge waar jr de lekkerste fruitsmoothies kunt drinken, heerlijk kan ontbijten en niet geheel onbelangrijk, bij bestelling van twee cocktails is de derde gratis.
We checkten in en gingen naar onze kamer. Ik had geluk want ik had een bed met een dikke plastic hoes om het matras heerlijk krakend door de nacht. Er was geen laken, maar een viezig dekentje. Uit voorzorg bedachten we dat we in onze lakenzakken gingen slapen. Moe van de reis besloten we door te bikkelen en door de straten te gaan wandelen. Echt gewend aan het verkeer waren we duidelijk niet want we werden om de haverklap bijna overreden door een luid toeterende tuktuk. We dronken cocktails en aten Pad Thai bij Magic Thaifood, waar we maar €1,48 hoefden afterekenen pp. rond 20:30 gingen we douchen en daarna slapen.
Maar toen......
Sjaak haalde haar tandenborstel uit het hoesje en riep dat er een beestje uitviel, ik zag niks, dus er was niks, op naar de badkamer. In de badkamer kun je synchroon douchen EN synchroon plassen, er zijn namelijk 2 stuks van alles. Wc 1 is een prima toilet, terwijl wc 2 zo ieniemini is, dat ik er niet in pas. Sjaak waagde zich op het kleine toiletje en moest schuin op de wc zitten omdat haar benen er anders niet in pasten en zo groot is ze niet. (Wel vergeleken met de lokale bevolking)
Eenmaal in bed voelde ik gekriebel, er liep een beestje over me heen. GADVERDAMME BEDBUGS in het eerste hostel meteen wat een pech! Het bleek een mier te zijn. Pure paniek ontstond toen Sjaak vertelde dat ze er misschien toch een zag. We waren in rep en roer. We pletten de bastard en googleden 20 minuten lang op:"hoe herken je bedbugs" "met hoeveel komen bedbugs tegelijk" na deze paniek bleek onze bedbug een onschuldig torretje te zijn, oeps.

DONDERDAG
Vandaag gaan we tempels bezoeken! We werden aangesproken door een politieman die ons wilde behoeden voor de oplichters in sommige tuktuks en taxi's. Hij vertelde ons dat we op moesten letten voor de witte of zwarte nummerborden omdat zij een eigen zwendeltje hebben. Kiezen voor de gele nummerborden dus! Net voordat we werden aangesproken door de politieman, liepen we voorbij een ering voor de overleden koning, Sjaak nieste zonder haar hand voor haar mond en dacht dat ze de koning had beledigd en we dus werden aangehouden. Ik vond haar al zo zorgelijk kijken...
Hop Hop met de tuktuk naar de longtailboat en Wat Arun, een tempel. Overal waar we keken was goud, kleur en glinstering. We werden omringd door gouden buddha's en de geur van wierrook. Ook door aziaten die vonden dat wij de bezienswaardigheid waren, of ze met ons op de foto mochten?
We liepen terug door Chinatown en alle kruipdoor-sluipdoor straatjes van Bangkok. Af en toe stopte er een auto of tuktuk voor ons om die watjes van toeristen over te laten steken. Als we een ding hebben geleerd, is het wel dat je vooral gewoon moet beginnen met lopen tussen de auto's door, in een rechte lijn en je blik op oneindig. En het allerbelangrijkste, NIET stoppen met lopen, of veranderem van snelheid, want dan ben je plat.
Terug in onze vertrouwde buurt boekten we tickets voor de bus en ferry naar Koh Phanang. Wij keken onze ogen uit, want terwijl we boekten zat een jongen van een jaar of 15 iets te roken, lijm. Na goed afdingen vonden we dat we wel een cocktail hadden verdiend. Onderweg werd Sjaak aangesproken: How about a weddingdress? Sjaak had maar een dimg te zeggen: No, eerst maar een man, vriend!

Als lekker snackje tussendoor kochten we een schorpioen. Lekker knapperig en zout. Een tafeltje verderop zaten twee vrolijke chinezen die ook een schorpioen wilden proeven. Here we go, met z'n vieren tegelijk dan maar.

Onze laatste avond in Bangkok moest natuurlijk gespendeerd worden in het nachtleven op Khao San road. Het was druk, overal muziek, lachende mensen, dronken mensen en vrolijke thai. Overal waren gekleurde lampjes, knipperlichtjes en kleine kraampjes. Buckets en lachgas overal in de bonus, maar als gierige Nederlanders gingen we opzoek naar de goedkoopste. 100bath voor een bucket, die wilde ik wel, maar Sjaak vertrouwde het niet. We liepen verder maar kwamen al snel tot de conclusie dat die 100 bath toch de beste deal was. Met onze roze bucket gevuld met vodka-redbull liepen we over de straat. Al snel zagen we een Aziatisch feestje dat er wel gezellig uitzag. Al dansend en lachend liepen we naar binnen en werden met veel (iets teveel) enthousiasme onthaald. Het waren Chinezen en ze waren met een groep van een stuk of 12. Ze gaven ons bier en wilden het met ons adten. Blijkbaar waren ze erg onder de indruk van ons, want hierna volgden nog 3 biertjes. Er werd gedanst en (blijkbaar) ook gesjanst, we zien dit maar als compliment. Na 80 foto's was het tijd om afscheid te nemen. En we feestten verder met onze nieuwe vrienden uit Engeland, Duitsland en Brazilië. Wat portugese woordjes geleerd en in het Spaans kunnen babbelen. Rond 4 uur was het dan echt tijd om deze dag af te sluiten. Op naar Koh Phanang!